-
1 wypa|ść2
pf (wypasę, wypasiesz, wypasł, wypasła, wypaśli) Ⅰ vt 1. (utuczyć) to fatten (up) [zwierzę]- wypaść krowy lucerną a. na lucernie to fatten up cows with lucerne2. (zużyć na paszę) to graze [łąkę, koniczynę] Ⅱ wypaść się pot. (utuczyć się) [osoba, zwierzę] to fattenThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypa|ść2
См. также в других словарях:
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
skarmić — dk VIa, skarmićmię, skarmićmisz, skarm, skarmićmił, skarmićmiony skarmiać ndk I, skarmićam, skarmićasz, skarmićają, skarmićał, skarmićany 1. «zużyć coś jako paszę, karmiąc zwierzęta» Skarmić koniczynę końmi. 2. «nakarmić, upaść czymś zwierzęta»… … Słownik języka polskiego
